Schrijver / blogger / dichter Heidi Koren geeft je maandelijks een update over haar ervaringen als yogi bij YogaNoord. Veel leesplezier!

februari 2021

Een nieuwe poging

Mijn laatste yogales is al maanden geleden. Ik had me aan het begin van de eerste lockdown vast voorgenomen om minstens drie lessen in de week te volgen. Nu schat ik situaties wel vaker iets te rooskleurig in, maar een les per week had toch moeten lukken.

Tijdens de lessen die ik wel volgde, kwam óf de postbode aan de deur met een pakketje waarvoor getekend moest worden óf mijn dochter binnen met een vraag die niet kon wachten. In alle gevallen vonden mijn twee honden het lollig om de oefeningen mee te doen op mijn matje.

Steeds vaker vergat ik in te loggen of liet het stilzwijgend afweten en daar, beste dames en heren, pluk ik nu de rotte vruchten van: de spieren in mijn kuiten zijn gekrompen waardoor ik nu ‘s morgens eerst heel onsexy moet rekken en strekken voor ik de trap kan afdalen. Mijn rug lijkt nog het meest op een behangtafel, geen beweging meer in te krijgen.  Er ontstaan in rap tempo putjes in mijn billen en over het geheel ligt een zacht maar ook iets te vlezig laagje winterspek. Het is echt waar.

Ik ken uitstelgedrag, kop-in-het-zand-gedrag, de dat-kan-morgen-ook-nog-wel-dagen. Wie niet? Meestal praat ik mijzelf aan dat het beter is zo, dat het vanzelf in orde komt en dat je ook vooral moet doen waar je wél zin in hebt. Soms helpt een trap onder mijn kont. Altíjd helpt een commitment.

Onlangs liep ik naar de supermarkt om de hoek. Ik werd vergezeld door een buurvrouw. Vroeger (dat wil zeggen: voor de dikke C) zagen we elkaar wekelijks in onze lesjes in de studio. Ik durfde het bijna niet te vragen maar deed het toch: ‘doe jij de online lessen mee?’

‘Nee,’ schudde ze beschaamd, ‘en ik zwem ook niet meer dan weet je het wel,’ vulde ze nog aan. Stilzwijgend liepen we de supermarkt in.

We gaan op zaterdagavond al niet meer naar de kroeg, we gaan niet naar de film en niet bij vrienden eten. We eten chips voor de tv en doen potjes monopolie met de kinderen. Supergezellig hoor, maar zullen we weer naar de yoga gaan? Ik mis de hond en de kat, de kaars en de brug.

Zo nu heb ik het hardop geschreven. Nu kan ik niet meer terug. Wie doet er weer mee?