Schrijver / blogger / dichter Heidi Koren geeft je maandelijks een update over haar ervaringen als yogi bij YogaNoord. Veel leesplezier!

juni 2019

Gunnen

‘Wat gun je jezelf?’ vraagt Cindy. We zitten met gesloten ogen in kleermakerszit op het meditatiekussentje en hebben net een paar rondjes Anulom Vilom gedaan, of terwijl; ademen door één neusgat. Het heeft een verrassend kalmerend effect op me.

Ik denk aan de liefde, die ik mijzelf gun, hoewel ik me wel eens afvraag of de liefde niet wat beters verdient. Ik denk aan het grote succes dat ik wil dat mijn boek gaat worden en dat ik mijzelf best gun, hoewel het daar waarschijnlijk niet goed genoeg voor is. Ik denk aan aankomende zomer waarin ik op het strand ga liggen met de goede boeken van andere schrijvers, hoewel ik eigenlijk niet hard genoeg heb gewerkt om lang vrij te kunnen nemen. Ik gun mezelf van alles wel. Dat kan ik best, mijzelf iets gunnen.

De les is fijn. De slijmbeursontsteking in mijn schouder gilt met enige regelmaat even om aandacht en ik luister. Voor het tweede rondje zonnegroetjes zet Cindy de ramen flink open. Het is voorjaar. Het is dík vét voorjaar zelfs. Het zonlicht knalt de ruimte in. Ik geniet ervan.

Mijn wekelijkse duik in de Waal kan al steeds langer duren. Vanmorgen bleef ik er zeker tien minuten in. Van kou was niet eens meer sprake. Het was heerlijk. Ik ben vastbesloten me dit jaar geen blessure te zwemmen. Vorige jaar zwom ik dagelijks de nevelgeul even op en neer. Aan het einde van de zomer deed mijn knie zeer. Ik had me simpelweg niet gerealiseerd dat je ook een blessure kunt oplopen van iets waarin je helemaal niet goed bent, niet snel, niet behendig en dat je echt niet zo gek lang doet. Dat je overbelast kunt raken van alles wat je gewoon te snel te vaak of te lang doet. Dit jaar bouw ik dus rustig op. Ik leer.

Tijdens de eindontspanning zegt Cindy dat we lief voor onszelf mogen zijn. Dat is lief van haar. Ik vraag me af of ik lief wil zijn voor mezelf en kom tot de conclusie dat ik dat best wil. Ik vind ook dat ik dat bést verdien. Ik gun mijzelf dat bést wel. Waarom doe ik het dan zo vaak niet, vraagt mijn hoofd zich af? Ja, waarom doe ik het dan gewoon niet? Het antwoord komt vanzelf: omdat ik niet altijd in de gaten heb wat dat betekent. Dat lief zijn voor jezelf zit in kleine dingen, in kleine gedachten, in leren uit situaties waarin iets pijn heeft opgeleverd en ervoor zorgen dat je dat niet opnieuw gebeurt. In jezelf iets gunnen, geen komma zetten maar gewoon stoppen bij de punt. Weet ik dat ook weer. De eindontspanning is voor sommigen een moment om even in slaap te sukkelen. Mijn brein neemt altijd even van de gelegenheid gebruik om wat eindjes aan elkaar te denken. Als we weer rechtop zitten met gesloten ogen en een loom lichaam zegt ze nog eens; denk maar eens terug aan wat je jezelf gunt. En ik denk: de liefde, een bestseller en een lange vakantie. Punt.