Schrijver / blogger / dichter Heidi Koren geeft je maandelijks een update over haar ervaringen als yogi bij YogaNoord. Veel leesplezier!
Maart 2020
Helemaal stil in je hoofd
Als Cindy de oefening voordoet, (billen op de grond, benen een beetje uiteen, voeten gespitst, linkerhand op linkervoet, rechterarm zwaai óver je hoofd en strek maar rústig voor je uit) snap ik in een keer waar ik die pijn in mijn zij vandaan heb. Ik had al overwogen een afspraak met de huisarts te maken omdat ik meende last te hebben van mijn nieren. Beide kanten deden immers zeer, behoorlijk ook. Hoe krijg je nou last van je nieren? Drink ik wel voldoende, vroeg ik me af en zette nog maar een potje gemberthee voor de zekerheid. Of zit daar mijn léver? Ojee, drink ik juist te veel, maar dan van die andere soort? Ik zette nóg maar een potje gemberthee. Gember is goed voor alles, daar zweer ik bij. Verkouden? Stukje gember d’r in! Koppijn? Potje gemberthee leegdrinken! En dan niet die dure thee met een gembersmáákje, nee gewoon de wortel in stukken snijden, of dunne plakjes eigenlijk, nog beter. Maar goed, ik dwaal af, morgen zou ik naar de huisarts gaan om mijn nieren en mijn lever even te laten checken. Maar terwijl ik voorover hang en enigszins probeer te evenaren wat Cindy doet, realiseer ik me dus dat ik gewoon spíerpijn heb, want die spieren die in deze houding “lekker een beetje worden opgerekt” doen pijn. Behoorlijk pijn. Ook weer opgelost.
Als ik in de vooroverbuiging naar mij eigen voeten staar, schiet me te binnen dat ik nog niet weet welke schoenen ik vrijdagavond naar het feestje aan zal trekken. In gedachten ga ik door mijn garderobe. Die die zo lekker zitten, passen niet bij het jurkje dat ik wil dragen. Misschien toch een broek, maar dan; welk topje? Ineens weet ik het, díe broek, dát topje, díe schoenen. Ik kom langzaam overeind, beweeg netjes mijn hoofd even naar links en dan naar rechts en hang mijzelf in de hondhouding, even lekker de benen strekken om beurten, ja zo ja.
Mooie ruimte eigenlijk hier, ik zou hier ene cursus kunnen geven. Een schrijfcursus met een onderbreking van een yogales, dat zou wat zijn! Zen schrijven. Of: vanuit je onderbuikgevoel leren schrijven. Mooi idee.
Maar het is al tijd, we zakken door in de eindontspanning. Ik weet ineens waar de volgende blog over gaat.
Yoga. Lekker rustig in mijn hoofd zal het wel nooit worden, maar wát een goede ideeën krijg ik ervan. Ik zweer erbij!